แนะนำ
2 posters
หน้า 1 จาก 1
แนะนำ
โภชนาการกับสุขภาพผิวหนัง และขนของสุนัข
ขน และผิวหนังของสุนัขเป็นสิ่งที่เราสามารถใช้บอกสุขภาพทั่วไปของสุนัขได้ เป็นที่ทราบกันมานานแล้วว่า เราสามารถบ่งชี้อาการของสุนัขหากขาดสารอาหารชนิดต่าง ๆ ว่าจะเกิดอาการอย่างไร การขาดสารอาหารจะทำห้เกิดการเปลี่ยนแปลงของโครงสร้าง หน้าที่ และสีของขน และผิวหนังของสุนัขอย่างไร ดังนั้นเจ้าของสุนัขจึงเชื่อว่าการให้อาหารที่ดี จะเป็นวิธีที่ดีที่สุดในการช่วยให้สัตว์เลี้ยงของพวกเขามีขน และผิวหนังที่ดี ดังนั้นการขาดสารอาหาร จึงไม่ค่อยเกิดกับสุนัขที่กินอาหารสำเร็จรูป คุณเริ่มสนใจที่จะเรียนรู้เกี่ยวกับผลของสารอาหารต่อผิวหนัง และขนของสุนัขคุณแล้วใช่ไหม ในบทความนี้จะอธิบายทุกอย่างเกี่ยวกับสารอาหารต่าง ๆ มีผลต่อผิวหนัง และขนอย่างไร ในกรณีที่ขาดสารอาหาร เช่นกรดไขมันที่จำเป็น (EFA) กรดอะมิโน (โปรตีน) แร่ธาตุ และวิตามิน การแพ้อาหาร และอาการย่อยอาหารที่ไม่ปกติ
ผิวหนังชั้นบนของสุนัข หรือเรียกว่าหนังกำพร้า ต่อมที่อยู่ส่วนลึกของผิวหนังเรียกว่าต่อมขน (follicle) ซึ่งจะแตกต่างตามขนาดของเส้นขน และตำแหน่งของร่างกาย เส้นขนจะประกอบด้วยโปรตีนชนิดเคราติน และแร่ธาตุอยู่ในปริมาณเล็กน้อย นักโภชนาการสามารถตรวจความเข้มข้นของแร่ธาตุในขน เพื่อหาความต้องการของแร่ธาตุบางอย่างได้ในสัตว์บางชนิด สุนัขใช้อาหารโปรตีนที่กินแต่ละวันถึง 25% เพื่อการเจริญเติบโตของขน สิ่งที่ทำให้ขนของสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมมีแต่สีต่าง ๆ คือเม็ดสีที่เรียกว่าเมลานิน ซึ่งจะอยู่บริเวณที่เรียกว่า hair cortex (ส่วนนอก)
ขน และผิวหนังทำหน้าที่หลายอย่างที่ค่อนข้างมีระบบที่ซับซ้อน เช่น
ป้องกันร่างกาย (protection); ผิวหนังจะป้องกันอวัยวะภายในไม่ให้สัมผัสกับภายนอก ไม่ให้ถูกทำลายทั้งทางกายภาพ และทางเคมี
ผิวหนังยังช่วยควบคุมอุณหภูมิของร่างกายให้ปกติ ขนถูกสร้างชั้นป้องกันไม่ให้อุณหภูมิภายนอก และอากาศถูกผิวโดยตรง สุนัขจะไม่เหมือนมนุษย์ที่สามารถลดความร้อนในร่างกายโดยการขับเหงื่อซึ่งสุนัขไม่สามารถทำได้ สุนัขมีเพียงพื้นที่สัมผัสของร่างกายบางแห่งเท่านั้นที่ระบายความร้อนได้ เช่นอุ้งเท้า การระบายความร้อนโดยการหอบของสุนัขจะช่วยระบายความร้อนผ่านออกจากร่างกาย
กักเก็บ (Storage); ผิวหนังทำหน้าที่เก็บรักษาของเหลวไขมัน และอิเลคโตรไลท์ให้กับร่างกาย
การขับออก (Excretion); ผิวหนังทำหน้าที่ในขับของเหลว แร่ธาตุบางชนิด สารไนโตรเจน และเศษของเสียจากเซล ผ่านเหงื่อ และต่อมไขมัน
รับรู้สัมผัส (Sensation); ผิวหนัง และขนทำหน้าที่รับรู้อุณหภูมิภายนอก และการสัมผัส
การสื่อสาร (Communication); ผิวหนังทำหน้าที่สำคัญในการสื่อสารในสังคมของสัตว์เพราะผิวหนังจะปล่อยกลิ่นซึ่งมีผลต่อพฤติกรรมทางเพศ และช่วยสร้างอาณาเขตของสัตว์ด้วย
ขนก็ทำหน้าที่สำคัญต่อความสัมพันธ์ของสัตว์เลี้ยง และเจ้าของ เจ้าของสัตว์เลี้ยงจำนวนมากที่มีความสุขกับการแปรง และทำความสะอาดขนของสุนัข ซึ่งพวกเขาควรได้อ่านประโยชน์ของการเลี้ยงสัตว์ที่มีผลต่อสุขภาพกาย และใจ นอกจากนี้เราก็ลูบขนพวกเขาเวลาที่เราชมเชยพวกเขา
เพราะฉะนั้นผมแนะนำ
ขน และผิวหนังของสุนัขเป็นสิ่งที่เราสามารถใช้บอกสุขภาพทั่วไปของสุนัขได้ เป็นที่ทราบกันมานานแล้วว่า เราสามารถบ่งชี้อาการของสุนัขหากขาดสารอาหารชนิดต่าง ๆ ว่าจะเกิดอาการอย่างไร การขาดสารอาหารจะทำห้เกิดการเปลี่ยนแปลงของโครงสร้าง หน้าที่ และสีของขน และผิวหนังของสุนัขอย่างไร ดังนั้นเจ้าของสุนัขจึงเชื่อว่าการให้อาหารที่ดี จะเป็นวิธีที่ดีที่สุดในการช่วยให้สัตว์เลี้ยงของพวกเขามีขน และผิวหนังที่ดี ดังนั้นการขาดสารอาหาร จึงไม่ค่อยเกิดกับสุนัขที่กินอาหารสำเร็จรูป คุณเริ่มสนใจที่จะเรียนรู้เกี่ยวกับผลของสารอาหารต่อผิวหนัง และขนของสุนัขคุณแล้วใช่ไหม ในบทความนี้จะอธิบายทุกอย่างเกี่ยวกับสารอาหารต่าง ๆ มีผลต่อผิวหนัง และขนอย่างไร ในกรณีที่ขาดสารอาหาร เช่นกรดไขมันที่จำเป็น (EFA) กรดอะมิโน (โปรตีน) แร่ธาตุ และวิตามิน การแพ้อาหาร และอาการย่อยอาหารที่ไม่ปกติ
ผิวหนังชั้นบนของสุนัข หรือเรียกว่าหนังกำพร้า ต่อมที่อยู่ส่วนลึกของผิวหนังเรียกว่าต่อมขน (follicle) ซึ่งจะแตกต่างตามขนาดของเส้นขน และตำแหน่งของร่างกาย เส้นขนจะประกอบด้วยโปรตีนชนิดเคราติน และแร่ธาตุอยู่ในปริมาณเล็กน้อย นักโภชนาการสามารถตรวจความเข้มข้นของแร่ธาตุในขน เพื่อหาความต้องการของแร่ธาตุบางอย่างได้ในสัตว์บางชนิด สุนัขใช้อาหารโปรตีนที่กินแต่ละวันถึง 25% เพื่อการเจริญเติบโตของขน สิ่งที่ทำให้ขนของสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมมีแต่สีต่าง ๆ คือเม็ดสีที่เรียกว่าเมลานิน ซึ่งจะอยู่บริเวณที่เรียกว่า hair cortex (ส่วนนอก)
ขน และผิวหนังทำหน้าที่หลายอย่างที่ค่อนข้างมีระบบที่ซับซ้อน เช่น
ป้องกันร่างกาย (protection); ผิวหนังจะป้องกันอวัยวะภายในไม่ให้สัมผัสกับภายนอก ไม่ให้ถูกทำลายทั้งทางกายภาพ และทางเคมี
ผิวหนังยังช่วยควบคุมอุณหภูมิของร่างกายให้ปกติ ขนถูกสร้างชั้นป้องกันไม่ให้อุณหภูมิภายนอก และอากาศถูกผิวโดยตรง สุนัขจะไม่เหมือนมนุษย์ที่สามารถลดความร้อนในร่างกายโดยการขับเหงื่อซึ่งสุนัขไม่สามารถทำได้ สุนัขมีเพียงพื้นที่สัมผัสของร่างกายบางแห่งเท่านั้นที่ระบายความร้อนได้ เช่นอุ้งเท้า การระบายความร้อนโดยการหอบของสุนัขจะช่วยระบายความร้อนผ่านออกจากร่างกาย
กักเก็บ (Storage); ผิวหนังทำหน้าที่เก็บรักษาของเหลวไขมัน และอิเลคโตรไลท์ให้กับร่างกาย
การขับออก (Excretion); ผิวหนังทำหน้าที่ในขับของเหลว แร่ธาตุบางชนิด สารไนโตรเจน และเศษของเสียจากเซล ผ่านเหงื่อ และต่อมไขมัน
รับรู้สัมผัส (Sensation); ผิวหนัง และขนทำหน้าที่รับรู้อุณหภูมิภายนอก และการสัมผัส
การสื่อสาร (Communication); ผิวหนังทำหน้าที่สำคัญในการสื่อสารในสังคมของสัตว์เพราะผิวหนังจะปล่อยกลิ่นซึ่งมีผลต่อพฤติกรรมทางเพศ และช่วยสร้างอาณาเขตของสัตว์ด้วย
ขนก็ทำหน้าที่สำคัญต่อความสัมพันธ์ของสัตว์เลี้ยง และเจ้าของ เจ้าของสัตว์เลี้ยงจำนวนมากที่มีความสุขกับการแปรง และทำความสะอาดขนของสุนัข ซึ่งพวกเขาควรได้อ่านประโยชน์ของการเลี้ยงสัตว์ที่มีผลต่อสุขภาพกาย และใจ นอกจากนี้เราก็ลูบขนพวกเขาเวลาที่เราชมเชยพวกเขา
เพราะฉะนั้นผมแนะนำ
engkio- จำนวนข้อความ : 16
Join date : 08/03/2010
หน้า 1 จาก 1
Permissions in this forum:
คุณไม่สามารถพิมพ์ตอบ
|
|